İş Hukuku

Türkiye’de sağlık alanında yabancı uyruklulara belirli ölçülerde istihdam imkânı tanınmaktadır. Hemşirelik mesleği, kanun ve yönetmeliklerde açıkça düzenlenen alanlardan biridir.

Kısa özet: Yabancı uyruklu kişilerin Türkiye’de diş hekimliği mesleğini klinik olarak icra etmesi (hasta muayenesi/teşhisi/tedavisi, “diş tabibi” unvanı) mümkün değildir.

Yabancı hekimler Türkiye’de özel sağlık kuruluşlarında (özel hastane, tıp merkezi vb.) Sağlık Bakanlığı ön izin süreci tamamlandıktan sonra Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı (ÇSGB) nezdinde çalışma izni alarak çalışabilir.

Türkiye’de şirket kuran veya mevcut şirkete ortak olan yabancılar, kendi şirketlerinde fiilen çalışabilmek için çalışma izni almak zorundadır. Değerlendirme; sermaye/ortaklık oranı, yerli istihdam, mali yeterlilik ve mevzuata uyum ekseninde yapılır.

Geçici koruma statüsündeki yabancılar, belirli koşulları sağlamaları ve mevzuata uygun başvuru yapmaları hâlinde Türkiye’de çalışma izni alabilir.

Türkiye’de bir yükseköğretim kurumunda örgün eğitime kayıtlı yabancı öğrenciler, çalışma izni almak kaydıyla çalışabilir.

Türkiye’de ev hizmetlerinde yabancı çalıştırmak isteyen işverenler için özel prosedürler uygulanmaktadır. Bu kapsama çocuk bakımı, yaşlı bakımı, hasta refakati ve ev içi temizlik hizmetleri girmektedir.

Türkiye’de yabancı çalışma izni başvurusu yapılabilmesi için hem çalışacak yabancı kişinin hem de işverenin belirli yasal şartları yerine getirmesi gerekir.

Türkiye’de yabancı çalışma izni başvurusu, dikkatle takip edilmesi gereken çok aşamalı bir süreçtir. Başvurunun nasıl yapılacağı, başvuru sahibinin yurt içinde mi yoksa yurt dışında mı bulunduğuna göre değişiklik gösterir.